Repertuar

Wykonawcy:

Rafał Kłoczko – dyrygent

Szymon Komasa – baryton

Zofia Kowalczyk – altówka

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej

Program:

S. Moniuszko, aranż. R. Kłoczko Pieśni: Kum i Kuma, Stary Kapral, Kozak, Krakowiaczek, Znasz-li ten kraj, Dziad i baba

W. Walton Koncert na altówkę

M. Karłowicz Rapsodia litewska op. 11

„(...) Wykończyłem kompozycję, którą nazwę prawdopodobnie „Rapsodią litewską”. Starałem się zakląć w nią cały żal, smutek i niewolę wiekuistą tego ludu, którego pieśni w mym dzieciństwie brzmiały (...) Czy i o ile mi się udało choć z cząstkę tego, co wisi roztopione w powietrzu każdego kątka tych stron, wlać w formy utworu orkiestrowego, tego osądzić nie mogę”. Tymi słowami opisywał Mieczysław Karłowicz swój nowy poemat symfoniczny. Dla ścisłości trzeba podkreślić, że pisząc o melodiach litewskich, miał na myśli muzykę Białorusinów. Ale czy ma to jakieś większe znaczenie?

Koncert okolicznościowy z okazji Dnia Kobiet, z repertuarem nie tylko dla Pań.

Czegokolwiek oczekuje od nas świat, życzę nam – kobietom samoakceptacji. Wierzę, że piękna kobieta, to kobieta szczęśliwa, która żyje w zgodzie ze sobą i spełnia marzenia. Niezależnie od tego, czy zostanie uznana za damę, czy też nie. Wszystkie jesteśmy przecież intrygujące!

Wykonawcy:

Marek Pijarowski – dyrygent

Piotr Alexewicz – fortepian

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej

Program:

J. Brahms I Koncert fortepianowy d- moll op. 15

R. Schumann IV Symfonia d-moll op. 120

Najwyższym celem romantycznych kompozytorów było oddawanie uczuć za pomocą środków muzycznych. Dlatego wszystkie utwory z tej epoki są tak uduchowione, pełne miłości i natchnione z jednej strony, ale często też niezwykle dramatyczne, pełne grozy i niepokoju. Wszystkie odcienie ludzkich uczuć usłyszymy w dziełach dwóch wielkich romantyków – J. Brahmsa i R. Schumanna.

Wykonawcy:

Michał Klauza – dyrygent

Ildiko Juhasz – flet

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej

Program:

F. Lessel Finale molto presto

W. A. Mozart Koncert fletowy D-dur KV 314

L. van Beethoven II Symfonia D-dur op. 36

Istota romantyzmu Beethovena leży w jego niepokornej naturze, w woli przełamywania wypracowanych schematów i czynienia wyłomów w utartych formach. Najważniejszymi cechami romantycznymi w muzyce Beethovena były środki , jakich używał do wywołania wrażenia na słuchaczu – gwałtowne zmiany dynamiczne, kontrasty tempa i nastroju oraz nagłe wybuchy potężnie brzmiącej orkiestry bywają niekiedy bardziej nieoczekiwane, niż w niektórych dziełach wczesnoromantycznych. Pierwszą „jaskółką” jest niewątpliwie II Symfonia D-dur.

Wykonawcy:

Paweł Tuliński – trąbka solo

Leszek Tuliński – trąbka

Grzegorz Mondry – waltornia

Dariusz Piechowiak – puzon, tuba
Jakub Klepczyński – puzon

Marek Długołęcki – perkusja

Program:

H. Purcell, aranż. W. Barnes Trumpet Tune and Ayre

J. S. Bach, aranż. Bowles Air from Orchestral Suite nr. 3

G. F. Handel, aranż. W. Burns Where’er You Walk

J. Stanley, aranż. W. Burns Trumpet Voluntary

G. Verdi, aranż. W. Burns Grand March from Aida

S. Joplin, aranż. A. Frackenpohl Maple Leaf Rag

S. Joplin, aranż. A. Frackenpohl Sun Flower Slow Drag

S. Joplin, aranż. L. Tuliński The Entertainer

L. Bernstein, aranż. Wrocław Brass Somewhere z musicalu West Side Story

R. Mendez Fantastic Dance, la virgen de la Macarena

Traditional, aranż. L. Henderson Amazing Grace

C. Jobim, aranż. L. Tuliński Girl from Ipanema

W. C. Handy, aranż. A. Frackenpohl Louis Blues

H. Warren, M. Gordon, aranż. D. Varelas Chattanooga Choo Choo

L. Ropollo, aranż. T. Gale Tin Roof Blues

The Beatles, aranż. Ch. R. Cassey A medley of: Help!, SGT.Pepper’s Lonely Hearts Club Band, and A Hard Day’s Night

J. Kosma, aranż. L. Tuliński Autumn Leaves

J. Lennon, P. McCartney, aranż. A. Bykow Here, And Everywhere

Ch. Rio, aranż. Festival Brass Tequila

J. Wasson Next Stop: Funksville

Zapraszamy na wyjątkową podróż po historii, podczas której z pomocą dźwięków instrumentów blaszanych będzie można prześledzić jak zmieniała się muzyka na przestrzeni wieków. Połączyliśmy muzykę klasyczną z jazzem, swingiem, ragtimem i muzyką pop. Efekt tej swoistej „mieszanki” będzie zaskakujący.

czas trwania koncertu - część pierwsza około 34 minut, część druga około 33 minuty

Wykonawcy:

Przemysław Neumann – dyrygent

Mateusz Żurawski – obój

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej

Program:

P. Mykietyn - 3 for 13
R. Strauss - Koncert na obój i małą orkiestrę D-dur TrV 292
W. Maliszewski - I Symfonia g-moll op. 8

Najbardziej charakterystyczną formą orkiestrową komponowaną przez R. Straussa jest poemat symfoniczny – napisał ich osiem, a najbardziej znane to Ucieszne figle Dyla Sowizdrzała, Don Juan, Don Kichot i Tako rzecze Zaratustra. Dziś jednak zapraszamy do wysłuchania rzadko wykonywanego, ale nie mniej wartościowego dzieła – Koncertu na obój i małą orkiestrę. W tej kompozycji Strauss przedstawia się jako subtelny kolorysta, potrafiący doprowadzać partie instrumentalne swoich dzieł do granic absolutnego mistrzostwa, które skrywał niekiedy pod pozorami lekkości i taneczności.