Karolina Jaroszewska ›
zwiń
KAROLINA JAROSZEWSKA
wiolonczela
Karolina Jaroszewska grająca "z pasją, wrażliwością, z nieskazitelną techniką oraz wspaniałym dźwiękiem" ("La Crosse Tribune", La Crosse, USA, 2004) jest wychowanką jednej z najznakomitszych sław wiolonczelistyki naszych czasów - Zary Nelsovej. Na jej zaproszenie Karolina Jaroszewska pojechała do Nowego Jorku, gdzie początkowo pobierała u wielkiej artystki nieodpłatnie lekcje prywatne, po czym rozpoczęła naukę w słynnej Julliard School w Nowym Jorku. Studia ukończyła z dyplomami Bachelor i Master of Music.
Karolina Jaroszewska rozpoczęła karierę solową w wieku szesnastu lat koncertem z Filharmonią Poznańską pod dyrekcją Jerzego Swobody. Od tego czasu często występuje z Orkiestrą Kameralną Amadeus Polskiego Radia oraz wieloma orkiestrami w Polsce.
Współpracuje ze światowej sławy muzykami: Agnieszką Duczmal, Gary Karrem, Jerzym Maksymiukiem – na którego życzenie jest wykonawcą partii solowej w jego utworze na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową „Szepty i krzyk marzeń”, Philipem Greenbergiem i Krystianem Zimermanem w tournee Orkiestry Festiwalowej, koncertując w najznakomitszych salach Europy i Stanów Zjednoczonych. Jesienią 2001 brała udział w prestiżowym festiwalu Europalia w Belgii. W Ameryce zadebiutowała koncertem z Savannah Symphony Orchestra w Savannah (Georgia), gdzie "pokazała wirtuozowską technikę, piękny dźwięk i wspaniałą muzykalność" ("The Island Packet", Savannah) oraz recitalem w Alice Tully Hall w Nowym Jorku. W lipcu 2004 wraz z Symfonią Varsovią pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego brała udział w prawykonaniu dzieła Krzysztofa Knittla "Pamiętnik Powstania Warszawskiego" w 60 rocznicę powstania, wykonując partię solową wiolonczeli. W roku 2005 zagrała wraz z Orkiestrą Kameralną Amadeus PR na Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach z okazji sześćdziesięciolecia jego edycji.
W wyniku wygrania konkursu Karolina Jaroszewska uczestniczyła w 1999 roku w prestiżowym kursie wiolonczelowym im. Piatigorskiego w Los Angeles (USA). W wieku 19 lat uzyskała dyplom z wyróżnieniem w klasie prof. Stanisława Pokorskiego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Pobierała również lekcje u Jürgena-Friedricha Sellheima, Igora Czilipika, Stanisława Firleja i Mischy Maiskyego. W 1994 roku uczestniczyła w kursie muzycznym w Aspen, Colorado (USA), gdzie poznała Zarę Nelsovą. Dokonała również wielu nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej. Wydała także płytę CD z Orkiestrą Kameralną Amadeus Polskiego Radia.
Od września 2005 Karolina Jaroszewska jest członkiem Filharmonii Narodowej na stanowisku wiolonczeli solo, a w 2008 została członkiem World Orchestra for Peace, składającej się z czołowych muzyków najznakomitszych światowych orkiestr.
reprezentowana przez:
Marcin Jahr ›
zwiń
Perkusista. Absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Wielokrotnie zdobywał nagrody na festiwalu Jazz Juniors w Krakowie (Backward Glance, Staff Only, Jazz Septet). Współpracował z prawie wszystkimi polskimi muzykami jazzowymi. Grał w zespole New Presentation, trio gitarzysty Brandona Furmana (USA) oraz w zespole Krzysztofa Popka. Uczestniczył w wielu polskich i zagranicznych festiwalach m. in. Jazz Jambore, Istambul Jazz Festival (Turcja), Pori Jazz Festival (Finlandia). Od 1991 roku jest wykładowcą na warsztatach jazzowych w Polsce i zagranicą (Chodzież w Puławach, Leichlingen Jazz Workshop).Od października 2004 jest wykładowcą klasy perkusji na Kierunku Jazz i Muzyka Estradowa w Instytucie Kultury i Sztuki Muzycznej na Uniwersytecie Zielonogórskim. Obecnie gra w zespołach Jana Ptaszyna Wróblewskiego, Funky Groove, kwartecie "Adam Wendt & Friends", Wojciech Niedziela Trio i Quartet, "Wooden Soul Quartet" i "Jazzowe Poetycje" Jacka Niedzieli, "Bright Ella's Memorial" z Ewą Bem.
Kamil Jędrzejczyk ›
zwiń
Urodzony 15 marca 1991 roku, swoją edukację muzyczną rozpoczął w roku 2005 w Państwowej Szkole Muzycznej I st. im. Ludomira Różyckiego w Świdnicy, w klasie klarnetu Marcina Wróbla. Już po trzech latach nauki kilkakrotnie wykonał Koncert obojowy (transkrypcja na klarnet) Aleksandro Marcello z towarzyszeniem orkiestry szkolnej „Młoda Filharmonia Świdnicka” pod dyrekcją Ashrafa Benyamina. Przez cały czas swojej edukacji muzycznej czynnie udziela się występując solo i w rożnych zespołach. W kwietniu 2009 roku brał udział w lekcjach mistrzowskich prowadzonych przez Nicolas Fargeix i Guy Dangain w ramach Festiwalu Klarnetowego „Clarimania” 2009 odbywającego się w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu.
Frantz Justus ›
zwiń
Rozpoczął grę na fortepianie w wieku 4 lat. Jego niespotykany talent został szybko odkryty przez prof. Elizę Hansen. W 1967 r. J. Frantz wygrał 2 nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym organizowanym przez ARD (Związek Niemieckich Nadawców Publicznych), co było wstępem do jego dalszej kariery. W wieku 23 lat otrzymał stypendium Fundacji Narodu Niemieckiego, jako jeden z najmłodszych artystów uhonorowanych tą nagrodą. Największy wpływ na rozwój jego kariery miały studia w klasie mistrzowskiej Wilhelma Kempffa. Przełomem w dostaniu się do międzynarodowej klasy najwybitniejszych pianistów było wykonanie solowego koncertu z Berliner Philharmoniker pod dyrekcją Herberta von Karajana. Jego koncertowym debiutem w Nowym Jorku w 1975r. dyrygował Leonard Bernstein, z którym Frantz później również chętnie współpracował. Grał również pod batutą takich dyrygentów, jak: Herbert von Karajan, Carlo Maria Giulini, Rudolf Kempe czy Bernard Heitink. W 1967 r. na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Monachium wygrał wraz z Clausem Kanngiesserem 2. nagrodę za duet (wiolonczela i fortepian), co rozpoczęło 2-letnią międzynarodową karierę. W roku 1986 J. Frantz został profesorem w Musikhochschule w Hamburgu. Priorytetem jego działalności artystycznej było zaprezentowanie muzyki klasycznej jak najszerszej publiczności. W tym celu zorganizował Festiwal Muzyki Schleswig- Holstein, który szybko przekształcił się w festiwal rangi światowej, na którym najlepsi światowi artyści muzykowali w zamkach, wielkich salach koncertowych, ale także w stodołach i karczmach. Festiwal odbywał się do 1994r., a J. Frantz był dyrektorem artystycznym tej imprezy. Artysta jest również znany z wielu audycji telewizyjnych, jak np. "Achtung! Klassik!", za które był wielokrotnie nagradzany przez TV. Dzieciom przybliża muzykę klasyczną w sposób obrazowy i bardzo żywiołowy na swoich koncertach, warsztatach oraz na płytach CD. Za swe osiągnięcia w dziedzinie kultury w 1989 r. został nagrodzony Wielkim Federalnym Krzyżem za Zasługi.
Lars Jonsson ›
zwiń
Yang Jiang ›
zwiń
Jakub Jakowicz ›
zwiń
Krzysztof Jakowicz ›
zwiń
KRZYSZTOF JAKOWICZ
Wybitny polski skrzypek, szczególnie ceniony przez Witolda Lutosławskiego, któremu wielki kompozytor powierzył polskie prawykonanie wszystkich swoich utworów skrzypcowych (Łańcuch II, Partita w wersji z orkiestrą, Subito – ostatnie dzieło mistrza). Na zaproszenie Mistrza, wykonywał dzieła kompozytora pod jego batutą w ważnych centrach muzycznych świata.
Krzysztof Jakowicz ukończył z odznaczeniem studia wiolinistyczne pod kierunkiem takich mistrzów, jak Tadeusz Wroński, Josef Gingold, Eugenia Umińska, János Starker, Henryk Szeryng. Jest laureatem I nagrody Konkursu im. E. Ysaÿe’a w Warszawie (1959), III nagrody i nagrody specjalnej Henryka Szerynga w IV Międzynarodowym Konkursie im. H. Wieniawskiego w Poznaniu (1962). Artysta jest wielokrotnie zapraszany do udziału w festiwalach o światowej renomie, jak np. Warszawska Jesień, Edinburgh Festival, Berliner Festspiele, Festiwal w Starym Krakowie, London City Festival, oraz festiwale w Bregenz i Schleswig-Holstein. Występuje ze sławnymi orkiestrami takimi, jak: English Chamber Orchestra, Filharmonia Izraelska, Wiener Symphoniker, BBC Scottish Orchestra, Orchestre National de France, Filharmonia Narodowa, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Filharmonia w Oslo, Orquesta National de España, Polska Orkiestra Kameralna, Orkiestra „Amadeus”.
Był solistą na licznych tournée zagranicznych większości polskich orkiestr – z Filharmonią Narodową, Polską Orkiestrą Kameralną, Sinfonią Varsovią, NOSPR, Filharmonią Łódzką, Wrocławską, Śląską, Krakowską, Bydgoską, Orkiestrą „Amadeus” i in.
Współpracuje ze wszystkimi wybitnymi dyrygentami polskimi, a także z artystami tej miary, co Jiří Bělohlávek, Riccardo Chailly, Leopold Hager, Chikara Imamura, Pinchas Steinberg, Michael Tabachnik czy Takuo Yuasa. Przez dwa lata był pierwszym skrzypkiem słynnego Kwintetu Warszawskiego.
Od kilkunastu lat tworzy duet skrzypcowy ze swoim synem, Jakubem Jakowiczem. Współpracuje także z innymi wybitnymi artystami różnych generacji, m.in. Joanną Bocheńską, Krystyną Borucińską, Bronisławem Gimplem, Krzysztofem Jabłońskim, Stefanem Kamasą, Mischą Kozłowskim, Krzysztofem Maroskiem, Waldemarem Malickim, Robertem Morawskim, Tomaszem Strahlem, Władysławem Szpilmanem, Tsuyoshi Tsutsumi, Marcinem Zdunikiem.
Otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń, m.in. nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za wielokrotne wykonania muzyki współczesnej (w wielu przypadkach jemu dedykowanych), nagrodę Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków „Orfeusz” (1986 – za najlepsze wykonanie utworu polskiego kompozytora na Warszawskiej Jesieni) i nagrodę krytyków francuskich Diapason d’Or” (1989) za Łańcuch II Lutosławskiego. Nagranie Partity Lutosławskiego zostało ukoronowane Fryderykiem ‘96. Artysta jest także laureatem licznych nagród państwowych.
Jest emerytowanym profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina w Warszawie oraz visiting professor w Soai University w Osace (Japonia).
W ciągu swojej kariery dokonał wielu nagrań dla firm polskich i zagranicznych takich jak EMI, Angel, Le Chant du Monde, Riikonsert, Polskie Nagrania, DUX i inne. W swoim dorobku ma m.in. płyty z 4 koncertami W.A. Mozarta (Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej, K. Teutsch), Pory roku Vivaldiego (Polska Orkiestra Kameralna, J. Maksymiuk), z koncertem Brahmsa (M. Pijarowski), sonatami Fauré’go i Francka, miniaturami polskimi, utworami Kreislera i Gershwina, III Koncertem Grażyny Bacewicz. Na kolejnej płycie CD Krzysztof Jakowicz prezentuje 15 różnych polskich skrzypiec (od Groblicza do instrumentów współczesnych), grając 15 różnych kompozycji polskich kompozytorów. W 2012 nagrał 6 Sonat i Partit na skrzypce solo J.S. Bacha (MTJ).
Zapraszany jest często do uczestnictwa w pracach jury krajowych i zagranicznych konkursów, jak np. Konkurs im. Niccolò Paganiniego w Genui, im. Tadeusza Wrońskiego w Warszawie, im. H. Wieniawskiego w Poznaniu, im. Carla Nielsena w Odense (Dania), czy Konkurs im. K. Szymanowskiego w Łodzi. Krzysztof Jakowicz uważany jest za „skrzypcowego praprawnuka” Henryka Wieniawskiego. Gra na skrzypcach włoskich podarowanych mu przez jego Mistrza, prof. Tadeusza Wrońskiego.
Wybrane opinie o Artyście:
„New York Times” – „Tytan skrzypiec”
Haller Kreisblatt – „Polski Menuhin – fascynujące przeżycie”
Witold Lutosławski – „(…) niezrównane wykonanie Łańcucha 2”
Prof. Josef Gingold (o koncertach Mozarta) – „Styl, muzykalność, dźwięk – najwyższej próby…”.
